بکارگیری روش های نامناسب کشاورزی و استفاده از سموم و کودهای شیمیایی در دهه های اخیر در عرصه کشاورزی منجر به پیدایش اکوسیستم های کشاورزی ناپایدار، آلودگی محیط زیست، کاهش کمی و کیفی محصولات غذایی و کارایی انرژی شده است. گذشته از صدمه های ناشی از تخریب محیط زیست بر زندگی انسان، از دیگر پیامدهای ناشی از بکارگیری الگوهای نامناسب تولیدی می توان به ناپایداری نظام های تولید و بهره برداری کشاورزی و از بین رفتن منابع پایه و در نتیجه تهدید امکانات تولیدی اشاره کرد.

لذا متخصصین علوم کشاورزی در سال­های اخیر به دنبال شیوه­های نوینی در مدیریت مزارع بوده اند که علاوه بر بهینه سازی مصرف نهاده ها، عملکرد کمی و کیفی را نیز بهبود داده و در نهایت بازده اقتصادی تولید را بالا ببرند همچنین سلامت انسان و محیط زیست نیز تهدید نشود که در جهت چنین هدفی بود که از اوایل دهه اخیر موضوع کشاورزی دقیق و هوشمند مطرح گردید. بدیهی است در سطح یک مزرعه هر چند کوچک با متغیرهای مختلفی مواجه هستیم. تفاوت ویژگی های خاک قسمت های مختلف مزرعه از یک سو و نیازهای متفاوت گیاهان بخش های مختلف مزرعه از سوی دیگر و نیز سایر عوامل متغیر در سطح مزرعه نیازمند اعمال مدیریت متغیر و مناسب با هر قسمت مزرعه می باشد که نیاز به چنین مدیریت متغیری فلسفه اصلی پیدایش سیستم کشاورزی دقیق و هوشمند بوده است.

بموازات مشکلات و چالش­های پیش گفته شاهد پیشرفت روز افزون علوم و فناوری­های هوشمند، نرم افزاری، سخت افزاری، اطلاعاتی و ارتباطاتی نظیر ماهواره، جی پی اس، سنسورهای هوشمند، اینترنت اشیا، موبایل­های هوشمند، پهپاد، ادوات اتوماتیک، یادگیری ماشین، مه داده، بینایی ماشین، محاسبات ابری و ... در دنیا می باشیم.  این علوم و فناوری­ها می­توانند به منظور جمع آوری هوشمندانه داده های مختلف مورد نیاز در کشاورزی مانند داده­های آب و هوایی، ماهواره­ای، آبیاری، مکانی، زراعی، نهاده­ها و در مرحله بعد انتقال، ذخیره سازی، مصور سازی و پردازش داده­ها و در نهایت  در پایش، کنترل و مدیریت پیوسته و هوشمند موجودیت­های کشاورزی اعم از بذر، آب، خاک، برگ، میوه، درخت، محصول زراعی، گلخانه، مزرعه، باغ، دامداری، آبزی پروری و ... به کار گرفته شوند.

استفاده از این فناوری­ها،  علوم  و روش ها در کشاورزی باعث به وجود آمدن دانش بین رشته ای با عنوان کشاورزی هوشمند شده است. کشاورزی هوشمند مزایای فراوانی همچون افزایش بهره وری محصول و در نتیجه تولید بیشتر مواد غذایی با توجه به افزایش جمعیت، بهبود کیفیت محصولات، بهینه سازی مصرف منابع محدود مثل آب، بذر و کود، کاهش اثرات زیست محیطی و اکولوژیکی، کاهش فرسایش آبی و بادی خاک، بهبود عملکرد مدیریت مزرعه و اثر بخشی مدیریت کشاورزی، کاهش ریسک تولید، کاهش ضایعات کشاورزی و استفاده از قابلیت ماشین آلات هوشمند دارد.

بنابراین پژوهش در مورد فناوری های هوشمند کشاورزی می تواند زمینه ساز بکارگیری فناوری­های نوین کامپیوتری و روش­های هوشمند مانند پهپادها، تلفن­های هوشمند، اینترنت اشیاء، یادگیری ماشین، مه داده، بینایی ماشین و ... در کشاورزی داشته باشند، مهم و ضروری به نظر می­رسد. در راستای تحكيم و عملياتي نمودن خودکفایی تولید محصولات غذایی و بهره برداری مناسب از بركات آن و همچنين به منظور پیشگیری از بحران های محیط­زیستی، دانشگاه هرمزگان- مجتمع آموزش عالی میناب، با برگزاری همایش ملی " فناوری های هوشمند کشاورزی" برآنست تا ضمن شناخت ماهیت و ویژگی های کشاورزی هوشمند، زمینه مناسب را برای ارتقای سطح دانش در پژوهش و مطالعات این حوزه فراهم آورده و گام­های موثری با کمک محققان حوزه کشاورزی، آب و محیط­زیست بردارد.